

Triera miotająca - Procarze
Duży oddział łuczników szybko poradzi sobie z wrogimi załogami.Dowcipni procarze często ryją dłutami na swych kamieniach napis: „AUĆ!”.
Ze wszystkich okrętów wojennych starożytności trirema (gr. triera) pozostaje najsłynniejszą i najbardziej rozpoznawalną. Pojawia się niemal we wszystkich hollywoodzkich filmach osadzonych w tych czasach. Jednostka pełniła wyłącznie funkcje wojenne, a jej nazwa wywodzi się od umieszczonych po skosie na obu burtach trzech rzędów wioseł, aby wioślarze nie przeszkadzali sobie nawzajem. Górny rząd operował na specjalnym mechanizmie wysuniętym poza kadłub, co pozwalało zanurzać wiosła pod ostrzejszym kątem i dosięgnąć wody bez uderzania w niższe rzędy. Trirema była niesłychanie szybka, zwłaszcza z dobrze wyszkoloną załogą. Wbrew powszechnemu przekonaniu wioślarze nie byli werbowani wyłącznie z niewolników. Na greckich jednostkach służyli także obywatele, których traktowano z szacunkiem. Statki tego typu nie nadawały się do żeglugi po wzburzonym morzu czy Oceanie Atlantyckim – najniższy rząd wioseł znajdował się zazwyczaj mniej niż pół metra od powierzchni wody. Mimo to trirema była potężną bronią, która mogła jednym taranowaniem unieszkodliwić dowolny okręt. Była też wystarczająco duża do celów transportowych, na pokładzie często znajdowali się łucznicy i baterie artylerii.
(Procarze)
Formacja procarzy powszechnie występowała w starożytnych armiach – nie bez powodu. Proca, jeden z najstarszych rodzajów broni miotającej, weszła do użycia w paleolicie. Była łatwiejsza do wytwarzania i w porównaniu z wczesnymi, niekompozytowymi rodzajami łuku, często miała dużo większy zasięg. Skonstruowane z plecionego lnu, konopi lub sitowia proce posiadały miseczkę, w której umieszczało się pocisk. Na jednym z końców znajdowała się pętelka na palec, a na drugim – węzeł lub pasek, za który można było złapać. Procarz wkładał w pętlę środkowy palec i przytrzymywał drugi koniec kciukiem i palcem wskazującym. W trakcie rzutu puszczał jeden koniec procy szybkim ruchem nadgarstka. Szybkostrzelna i łatwa w użyciu proca stanowiła dla wroga nie lada kłopot. Pociski wykonywano z gliny, ołowiu lub używano kamieni znalezionych w rzece. Ołowiane były w stanie pokonać nawet 400 metrów. Wykonywane ręcznie pociski często ozdabiano ironicznymi napisami, jak „Łap!” albo „To dla ciebie!”. Pociski trudno było dostrzec w powietrzu i choć brakowało im siły penetrującej, jaką miała strzała, to z łatwością mogły złamać kość lub wybić dziurę w pancerzu – jeśli wystrzelono je z bliskiej odległości. Jednym z najsłynniejszych ludzi, którzy polegli od strzału z procy, był rzymski konsul Paulus. Zginął w pierwszych minutach bitwy pod Kannami, bez wątpienia trafiony przez jednego z balearskich procarzy Hannibala.
![]() |
Unit Name Triera miotająca - Procarze |
Main Unit Key Gre_Slingers_Three |
Land Unit Key Gre_Slingers |
Naval Unit Key greek_three |
Soldiers 80 |
Category Średni okręt |
Class Okręty miotające |
Własna bitwa Koszt 520 |
Koszt werbunku 520 |
Koszt utrzymania 104 |
Siła ostrzału 20 |
├ Missile Weapon rome_sling |
├ Projectile sling_stone |
├ Missile Damage 16 |
├ Missile Ap Damage 4 |
└ Base Reload Time 10 |
Celność 5 |
Zasięg 150 |
Reload 13 |
Strzały na minutę 7 |
Amunicja 25 |
Wytrzymałość 693 |
└ Ship greek_three |
Prędkość okrętu 6 |
Walka w zwarciu 8 |
Siła ciosu 24 |
├ Melee Weapon rome_shortsword |
├ Podstawowe obrażenia w zwarciu 20 |
├ PA obrażeń w zwarciu 4 |
├ Armour Piercing No |
├ Walka z jazdą 0 |
├ Walka ze słoniami 0 |
└ Walka z piechotą 0 |
Premia do szarży 3 |
Obrona 22 |
├ Base Defence 12 |
├ Shield small_bronze |
└ Osłona tarcz 10 |
Pancerz 20 |
├ Pancerz cloth |
├ Armour Defence 10 |
└ Pancerz tarczy 10 |
Zdrowie 45 |
├ Man Entity rome_infantry_very_light |
├ Man Health 40 |
└ Bonus Hit Points 5 |
Bazowe morale 25 |
Zdolności
Triera miotająca- 10 mocnych pociągnięć
Zwiększa prędkość na 10 pociągnięć wiosłem.
Prędkość okrętu
Atrybuty
- Niestrudzeni
Zmęczenie wywiera na ten oddział mniejszy wpływ. - Ukrycie (las i zarośla)
Ten oddział może ukrywać się w lesie i zaroślach, dopóki wróg nie podejdzie zbyt blisko.
Wady i zalety
Triera miotająca- Mała wytrzymałość kadłuba
- Nieliczna załoga
- Duża prędkość
- Słabe taranowanie
- Kiepski abordaż
- Przeciętny ostrzał
- Bardzo daleki zasięg
- Przeciętna szybkostrzelność
- Niskie obrażenia, przeciętna skuteczność przebicia pancerza
- Bardzo słabi w zwarciu
- Bardzo niskie morale
Frakcje z dostępem | |
---|---|
Główna kampania | |
Wojny samnickie | |
Hannibal u bram | |
Imperator August |