Yvresse

„Pókim żyw, Tor Yvresse nie upadnie”.

W swych dziesięciu królestwach Ulthuanu elfy wysokiego rodu gotują się do wojny. Przez tysiąclecia lud ten stał na straży całego świata, strzegąc go przed zakusami demonów, knowaniami czcicieli przeklętych mrocznych bogów i bezmyślnymi ambicjami pomniejszych ras. Żywot elfów to nieprzerwana walka, toczona z niezrównaną odwagą. Gdy król feniks rozsyła wici, jego poddani gorliwie stawiają się na wezwanie. Elfy wysokiego rodu nie zamierzają usunąć się w cień pod naporem wrogów i niestrudzenie bronią swego wyspiarskiego sanktuarium do ostatniej kropli krwi.

Na wschodnim wybrzeżu Ulthuanu rozciąga się spowita mgłami kraina Yvresse, położona u podnóża gór, porośnięta gęstymi borami i poprzecinana stromymi urwiskami. Wielu uważa to miejsce za ponure, nadmorskie rubieże cywilizacji, jednak w oczach tuziemców niczym nie ustępuje ono reszcie kontynentu. Ma ono także ogromne znaczenie strategiczne, albowiem chroni wschodnie granice Ulthuanu przed intruzami ze Starego Świata. Yvresse otacza archipelag tajemniczych Zmiennych Wysp, prawdziwa kolebka legend. Prastare zaklęcia iluzji utrzymują tam nieprzeniknione mgły i powiada się, że do żadnej z wysp nie da się dwakroć dopłynąć tą samą trasą. Czyni to z nich istny labirynt, naszpikowany rafami i mieliznami, zdradliwy nawet dla żeglarzy elfów wysokiego rodu. Jedynym centralnym ośrodkiem Yvresse jest Tor Yvresse, metropolia niegdyś równie wspaniała i pełna przepychu jak inne starożytne siedziby elfów. Dzisiaj niestety większość z jej pałaców stoi pustych, a w imponujących amfiteatrach zaległa grobowa cisza. Mury obronne Tor Yvresse są wysokie i grube, najeżone dodatkowymi fortyfikacjami, lecz raczej nigdy więcej nie zostaną należycie obsadzone. Miasto już raz niemal padło w trakcie dawnego najazdu zielnoskórych zawiadywanych przez nikczemnego goblina zwanego Gromem Bebzolem – i bolesne wspomnienie tej tragedii wciąż na nowo odżywa w sercach mieszkańców Tor Yvresse. Przytłaczająca horda pod wodzą Groma zadała elfom niepowetowane straty i przyniosła im straszliwą klęskę.

Tor Yvresse prawdopodobnie padłoby ofiarą najazdu, zrównane przez Groma z ziemią, gdyby nie bohaterska interwencja jednego z najwybitniejszych elfickich dowódców, Elthariona Ponurego. W kluczowym momencie oblężenia, w najczarniejszej godzinie, przybył on ze swymi zaprawionymi w boju wojownikami i heroicznym wysiłkiem odwrócił bieg bitwy. Olbrzymia armia Groma została zmuszona do ucieczki, sam tłusty herszt przepędzony zaś z Yvresse. Eltharion, obwołany po odsieczy strażnikiem Tor Yvresse, podążył tropem Bebzola. Przeczesał całe Złe Ziemie, niczym mściwy wicher mordując orkowych wodzów i paląc napotkane siedliska zielonoskórych. Grom umknął jednak przed jego zemstą, a co gorsza, okazało się, że wieści o reputacji Elthariona poszły w świat, docierając do innych watażków, którzy teraz pragnęli się z nim zmierzyć, jako że „z tym długouchym na pewno będą mieli niezłą bitkę”.

Powróciwszy do Tor Yvresse, Eltharion począł ćwiczyć świeże oddziały i fortyfikować miasto jak nigdy przedtem. Następnym razem, gdy zielnoskórzy zbici w Łaaa! odważą się wylądować u brzegów Ulthuanu, dzielny lud Yvresse, wraz ze swym ponurym strażnikiem, będzie na nich czekał zwarty i gotowy.

Faction Name Yvresse

Campaign wh2_main_great_vortex

Culture wh2_main_hef_high_elves

Subculture wh2_main_sc_hef_high_elves

Military Group wh2_main_hef

Faction Group wh2_main_fact_group_high_elves

Faction Group

[HIDDEN]
Budowa machin oblężniczych: taran
Budowa machin oblężniczych: wieża oblężnicza
Tarany: +1 dla każdej zbudowanej jednostki oblężniczej
Wieże oblężnicze: +2 dla każdej zbudowanej jednostki oblężniczej
Przed oblężeniem: taran
Przed oblężeniem: wieża oblężnicza

Political Parties